Κρίσεις πανικού:

​

Την πρώτη φορά η κρίση  πανικού μπορεί να είναι ιδιαίτερα τρομακτική καθώς το άτομο παρουσιάζει αιφνίδια και απρόσμενα επεισόδια έντονου άγχους, όπου νιώθει υπερβολικό φόβο για την υγεία του και τείνει να παρερμηνεύει τα συμπτώματα του, νομίζοντας ότι κάτι πολύ κακό θα συμβεί. Σε πολλές περιπτώσεις τα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι παρόμοια με αυτά των οργανικών παθήσεων, έτσι τα άτομα με κρίση πανικού συχνά απευθύνονται σε γιατρούς ή στα τμήματα επειγόντων περιστατικών για περίθαλψη. Μπορεί κάποιος να παρερμηνεύει την θολότητα στην όραση του ως εγκεφαλική αιμορραγία, τους πονοκεφάλους και τα μουδιάσματα ως όγκο κτλ. Η κλινική εξέταση μπορούν να αποκλείσει μια οργανική πάθηση και να επιτρέψει τη διάγνωση κρίσης πανικού.

 

Στις κρίσεις πανικού τα πιό συνήθη σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

 

• Ταχυκαρδία

• Επιτάχυνση της αναπνοής

• Σφίξιμο στο στήθος

• Αίσθημα δύσπνοιας

• Αίσθημα πνιγμού

• Τρέμουλο

• Εφίδρωση

• Ζαλάδα και τάσεις λιποθυμίας

• Τάσεις για έμετο

 

 

                                                             

                                                             

 

 

 

 

 

Στις κρίσεις πανικού, οι έμμονες ιδέες και οι συνεχείς σκέψεις που κάνει το άτομο όσον αφορά στα συμπτώματα και στην κατάσταση της υγείας του αλλά και ο τρόπος που τα ερμηνεύει, μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τη συμπτωματολογία του, διατηρώντας έτσι το άγχος σε υψηλά επίπεδα και δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων- άγχους- σωματικών συμπτωμάτων. 

 

Οι σκέψεις που κάνει το άτομο εκείνη τη στιγμή μπορεί να είναι:

• «Δε μπορώ να αναπνεύσω»

• «Θα πάθω καρδιακή προσβολή»

• «Θα λιποθυμήσω»

• «Θα τρελαθώ»

• « Θα γίνω ρεζίλι»

 

Είναι σημαντικό να γνωρίζει κάποιος ότι παρόλο οι κρίσεις πανικού είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες, δεν είναι επικίνδυνες και μετά απο λίγο τα συμπτώματα υποχωρούν. Στην πραγματικότητα αυτά που συμβαίνουν στο σώμα μας κατά τη διάρκεια μιας κρίσης δεν είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιάς έντονης σωματικής άσκησης. Εκείνο το οποίο κινδυνεύει είναι η ποιότητα της ζωής του ατόμου, καθώς μπορεί να καταλήξει να αποφεύγει κοινωνικές εκδηλώσεις, τα μέσα μεταφοράς, την οδήγηση, τους κλειστούς χώρους κ.α από φόβο μην υποστεί άλλη κρίση. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα όπως κατάθλιψη, απομόνωση, χρήση αλκοόλ/ουσιών.

​

Η διαταραχή πανικού αντιμετωπίζεται πολύ αποτελεσματικά μέσω της ψυχοθεραπείας, όπου το άτομο μαθαίνει το τι ακριβώς είναι η κρίση πανικού, τους παράγοντες που την πυροδοτούν (μπορεί να είναι μια σκέψη, μια κατάσταση ή μια μικρή φυσιολογική μεταβολή στο χτύπο της καρδιάς), τους παράγοντες που τη διατηρούν (όπως η παρερμήνευση φυσιολογικών συμπτωμάτων) αλλά και τεχνικές διαχείρισης τις οποίες μπορεί να εξασκεί ανάμεσα στις συνεδρίες. Η θεραπεία του πανικού περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές που αφορούν: αποσύνδεση του πανικού από συγκεκριμένες καταστάσεις, γνωσιακή αναδόμηση, διαχείριση των φοβικών καταστάσεων ακολουθώντας μια ιεραρχία δυσκολίας σε συνεργασία με το θεραπευτή, εκπαίδευση στη φυσιολογική αναπνοή και στη χαλάρωση κ.α. Παράλληλα με την ανακούφιση των συμπτωμάτων, η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει να αποκαλυφθούν οι βαθύτερες αιτίες που συνδέονται με τον πανικό (πχ εσωτερικές συγκρούσεις, καταπιεσμένα συναισθήματα). Σε μερικούς ασθενείς το πρόβλημα λύνεται μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ σε άλλους ασθενείς χρειάζεται μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας.

​